انتظارات تورمی، محرک بهای فولاد
بهای فولاد و محصولات فولادی در ماههای اخیر رو به رشد گزارش شده است. صعود بهای محصولات فولادی با شروه ماههای سرد سال شدت گرفته است. این روند رو به رشد قیمتی تحت تاثیر رشد بهای مواد اولیه تولید شده در این زنجیره حاصل شده است. بیشترین رشد قیمت نیز به آهن اسفنجی اختصاص دارد تاجاییکه قیمت آهن اسفنجی در هفته پایانی دی با رقابت بیش از ۳۵ درصدی نسبت به قیمت پایه، وارد کانال ۱۲ هزار تومانی شد. به اینترتیب این محصول با رکورد تاریخی ۷۷ درصد میانگین قیمت شمش به فروش رفت. سرمای هوا و محدودیت جدی در تامین گاز فولادسازان چالش بزرگی است که روند فعالیت صنایع فولاد را تحت تاثیر منفی قرار داده است.
در چنین موقعیتی شاهد افت قابل توجه تولید آهن اسفنجی هستیم. بدین ترتیب با عرضه این محصول در بورس کالا، رقابت گستردهای برای خرید آن حاصل میشود که در حلقههای بعدی زنجیره نیز ادامه خواهد یافت. مسیر صعودی قیمت در زنجیره فولاد تا تولید محصولات نهایی نیز ادامه یافته است، تاجاییکه شاهد فروش این محصولات در رکوردهای جدید قیمتی هستیم.
ورود میلگرد به کانال ۲۱ هزار تومانی
نسبت قیمت آهن اسفنجی به شمش فولاد در مرداد ماه امسال حدودا برابر ۶۰ درصد برآورد شده است. نسبت یاد شده از آذر ماه و به دنبال ورود امواج شدید سرما به کشور و همچنین محدودیت قابل توجه واحدهای احیا در تامین انرژی افزایش یافت و در هفته پایانی آخرین ماه پاییز به ۷۰ درصد میانگین قیمت شمش فولاد رسید. این نسبت قیمتی در هفته پایانی دی به ۷۷ درصد رسید و رکوردی تاریخی از بهای آهن اسفنجی ثبت شد. محدودیت شدید در تامین انرژی فولادسازان کشور و بهویژه واحدهای تولیدکننده آهن اسفنجی مهمترین دلیل کاهش تولید این محصول غیرقابل جایگزین در زنجیره فولاد کشور است. بنابراین با پیشی گرفتن عرضه بر تقاضا در روند خرید و فروش این محصول، شاهد رقابت گسترده و صعود قیمت آن هستیم. این رشد قیمتی به سایر حلقههای زنجیره فولاد نیز منتقل میشود.
نگاه کلی به بازار آهن و فولاد کشور حکایت از رکوردشکنیهای متعدد در روند فروش محصولات فولادی در هفتههای اخیر دارد. بهای میلگرد سایز ۱۶ در نخستین روز کاری سال ۱۴۰۱، در بازار آزاد برابر ۱۷۸۰۰ تومان ثبت شد. از خرداد شاهد ورود قیمت این فلز به کانال ۱۸۰۰۰ تومانی بودیم. محدودیت در تامین برق صنایع فولادی با شروع ماههای گرم سال را باید از دلایل اصلی این رشد قیمتی نام برد.
البته فروش میلگرد در کانال ۱۸ هزار تومانی برای مدت زمان طولانی دوام نداشت و پس از مدیریت شرایط یاد شده شاهد افت دوباره قیمتی این محصول بودیم. تاجاییکه میلگرد در مردادماه امسال مجددا در کانال ۱۵۰۰۰ تومانی نیز خرید و فروش شد.
در ادامه با شروع ماههای سرد سال و روند رو به رشد بهای دلار در بازار آزاد شاهد افزایش قابل توجه بهای این محصول در بازار آزاد بودیم. قیمت میلگرد سایز ۱۶ در روزهای پایانی آذر مجددا از مرز ۱۸ هزار تومانی فراتر رفت. با شدت گرفتن موارد یاد شده قیمت محصولات فولادی نیز به شدت افزایش یافت. بهای ثبت شده برای میلگرد سایز ۱۶ در معاملات روز پایانی بهمن برابر ۲۱۰۰۰ تومان گزارش شده است.
البته با توجه به رشد قابل توجه قیمی آهن اسفنجی، افزایش بهای فولاد و محصولات فولادی قابل توجیه است، چراکه روند رو به رشد قیمت آهن اسفنجی به سایر حلقههای این زنجیره منتقل میشود. علاوه بر این مسیر صعودی بهای دلار در بازار آزاد نیز خود محرکی جدی برای روند رو به رشد بهای محصولات فولادی در بازار است.
با وجودی که دولت تلاش گستردهای برای تثبیت قیمت دلار میکند و نرخ دلار نیمایی ثابت نگه داشته شده، اما انتظارات تورمی، حکایت از تداوم این مسیر صعودی دارد.
سیگنالهای رشد قیمت
مجید سعیدیان فعال صنعت فولاد در گفتوگو با صمت اظهار کرد: روند رو به رشد بهای ارز در بازار آزاد یکی از محرکهای اصلی صعود قیمت محصولات فولادی در هفتههای گذشته بوده است. البته دولت با هدف کنترل نرخ ارز اقدام به ایجاد محدودیتهایی برای تولیدکنندگان و صادرکنندگان کرده است. بهعنوان مثال صادرکنندگان فولاد و حتی سایر صنایع معدنی موظف شدهاند ارز حاصل از صادرات خود را با احتساب دلار نیمایی به کشور بازگردانند، علاوه بر این بهای دلار نیمایی نیز ثابت نگه داشته شده است.
وی افزود: با این وجود انتظارات تورمی تابع قیمت دلار در بازار آزاد است. تداوم رشد نرخ ارز در بازار آزاد محرکی جریانساز برای تداوم بهای فولاد و محصولات فولادی است. یا به بیانی دیگر در چنین شرایطی هر محصولی که قابلیت نگهداری و خرید و فروش را دارد، حکم کالای سرمایهای را پیدا میکند.
این فعال صنعت فولاد گفت: با توجه به تداوم مسیر صعودی ارز در بازار آزاد، بر میزان تقاضا برای خرید و فروش محصولات فولادی افزوده شده است. این رشد تقاضا در شرایطی است که بهطور سنتی در فصل رکود بازار فولاد و محصولات فولادی قرار داریم. علاوه بر این با توجه به شرایط اقتصادی کشور از میزن ساختوساز و اجرای پروژههای عمرانی در کشور کاسته شده است.
یعنی میتوان اینطور ادعا کرد که بخش بزرگی از تقاضای بازار برای فولاد و محصولات فولادی، مصرفی نیست و تنها حکم روشی برای سرمایهگذاری را دارد.
سعیدیان گفت: همزمان با رشد تقاضا برای محصولات فولادی شاهد افت قابل توجه عرضه این محصولات هستیم. افت عرضه فولاد در بورس کالا و بازار آزاد از چالشهای موجود در مسیر فعالیت صنعتگران ازجمله محدودیت انرژی نشات میگیرد. درواقع روند فعالیت بسیاری از صنایع در هفتههای اخیر محدود و یا حتی متوقف شده است.
انتظار میرود این محدودیتها که از ناترازی میزان تولید و مصرف گاز در کشور نشات میگیرد تا پایان بهمن نیز ادامه یابد. بنابراین نباید به رشد قابل توجه عرضه محصولات فولادی و تعدیل قابل توجه بهای این محصولات امید داشت.
این فعال صنعت فولاد در ادامه رشد بهای مواد اولیه تولید فولاد را دیگر علت اصلی گرانی این محصولات عنوان کرد و افزود: بخش عمدهای از مصرف انرژی در زنجیره فولاد به واحدهای احیا و تولید آهن اسفنجی اختصاص دارد. بر همین اساس نیز محدودیت در تامین انرژی ابتدا به این واحدها اختصاص یافت و شاهد رشد قابل توجه بهای فروش این محصول در رینگ معاملاتی بورس کالا بودیم.
این افزایش قیمت در سایر حلقههای زنجیره تولید نیز منعکس و به رشد قیمت تمام شده تولید منتهی خواهد شد.
وی گفت: در شرایط کنونی بازار صادراتی فولادسازان ایرانی به شدت در خطر قرار گرفته است. بسیاری از فولادسازان تعهدات صادراتی دارند، اما با توجه به محدودیتهای انرژی، امکان تولید و صادرات از آنها سلب شده است. همین موضوع نیز به اعتبار آنها در بازار جهانی لطمه وارد میکند. در ادامه فرآیند تامین نیاز بازار داخلی مصرف فولاد نیز با چالش روبرو میشود.
رئیسدولت سیزدهم با وعده ساخت مسکن روی کار آمد، در حال حاضر نیز بر اجرای این وعده تاکید دارد. با اینوجود با توجه به روند رو به رشد قیمت فولاد و همزمان افت تولید این محصول، تحقق این دست وعدهها نیز با چالشهای جدی روبرو خواهد شد.
سخن پایانی
رکوردشکنیهای متعدد محصولات تولید شده در زنجیره فولاد در هفتههای اخیر خبرساز شده است. از یکسو برای نخستین مرتبه ضریب قیمتی آهن اسفنجی به شمش فولاد به ۷۷ درصد افزایش یافته است. از سوی دیگر نیز بهای محصولات فولادی در بازار آزاد رکوردهای جدید قیمتی را ثبت کرده است. این صعود قابل توجه قیمتی در سایه رقابت گسترده برای خرید محصولات تولید شده در زنجیره فولاد کشور حاصل شده است. بنابراین تا زمانی که محدودیتهای حاکم بر فرآیند تولید در این زنجیره مرتفع نشود، نباید به تعدیل قیمتی در این زنجیره امید چندانی داشت.